jukebox, η ποίηση στο τραγούδι
Τρίτη 7 Ιουλίου 2009
87 ~ Κώστας Ουράνης (1890-1953)
Ακούτε: Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι
μουσική: Διάφανα Κρίνα
ποίηση: Κώστας Ουράνης
με τα Διάφανα Κρίνα
cd: Διάφανα Κρίνα, Ευωδιάζουν αγριοκέρασα οι σιωπές (2000)
Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι
μες την κρύα μου κάμαρα όπως έζησα: μόνος'
στη στερνή αγωνία μου τη βροχή θε ν' ακούω
και τους γνώριμους θόρυβους που σκορπάει ο δρόμος.
Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι
μέσα σ' έπιπλα ξένα και σε σκόρπια βιβλία,
θα με βρουν στο κρεβάτι μου, θε να 'ρθει ο αστυνόμος,
θα με θάψουν σαν άνθρωπο που δεν είχε ιστορία.
Απ' τους φίλους που παίζαμε πότε πότε χαρτιά,
θα ρωτήσει κανένας τους έτσι απλά: «Τον Ουράνη
μην τον είδε κανείς; Έχει μέρες που χάθηκε...».
Θ' απαντήσει άλλος παίζοντας: «Μα αυτός έχει πεθάνει!».
Μια στιγμή θ' απομείνουνε τα χαρτιά τους κρατώντας,
θα κουνήσουν περίλυπα και σιγά το κεφάλι'
θε να πουν: «Τ' είναι ο άνθρωπος! Χθες ακόμα εζούσε...»
και βουβοί, στο παιχνίδι τους θα βαλθούνε και πάλι.
Κάποιος θα 'ναι συνάδελφος στα «ψιλά» που θα γράψει
πως «προώρως απέθανεν ο Ουράνης στην ξένην,
νέος γνωστός στους κύκλους μας, που κάποτε είχε εκδώσει
μια συλλογή ποιήματα πολλά υποσχομένην».
Κι' αυτή θα 'ναι η μόνη του θανάτου μου μνεία.
Στο χωριό μου θα κλάψουνε μόνο οι γέροι γονιοί μου
και θα κάνουν μνημόσυνο με περίσσιους παπάδες,
όπου θα 'ναι όλοι οι φίλοι μου - κι ίσως ίσως οι οχτροί μου.
Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι
σε μια κάμαρα ξένη, στο πολύβοο Παρίσι'
και μια Κέττυ, θαρρώντας πως την ξέχασα γι' άλλην,
θα μου γράψει ένα γράμμα - και νεκρό θα με βρίσει...
μουσική: Διάφανα Κρίνα
ποίηση: Κώστας Ουράνης
με τα Διάφανα Κρίνα
cd: Διάφανα Κρίνα, Ευωδιάζουν αγριοκέρασα οι σιωπές (2000)
Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι
μες την κρύα μου κάμαρα όπως έζησα: μόνος'
στη στερνή αγωνία μου τη βροχή θε ν' ακούω
και τους γνώριμους θόρυβους που σκορπάει ο δρόμος.
Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι
μέσα σ' έπιπλα ξένα και σε σκόρπια βιβλία,
θα με βρουν στο κρεβάτι μου, θε να 'ρθει ο αστυνόμος,
θα με θάψουν σαν άνθρωπο που δεν είχε ιστορία.
Απ' τους φίλους που παίζαμε πότε πότε χαρτιά,
θα ρωτήσει κανένας τους έτσι απλά: «Τον Ουράνη
μην τον είδε κανείς; Έχει μέρες που χάθηκε...».
Θ' απαντήσει άλλος παίζοντας: «Μα αυτός έχει πεθάνει!».
Μια στιγμή θ' απομείνουνε τα χαρτιά τους κρατώντας,
θα κουνήσουν περίλυπα και σιγά το κεφάλι'
θε να πουν: «Τ' είναι ο άνθρωπος! Χθες ακόμα εζούσε...»
και βουβοί, στο παιχνίδι τους θα βαλθούνε και πάλι.
Κάποιος θα 'ναι συνάδελφος στα «ψιλά» που θα γράψει
πως «προώρως απέθανεν ο Ουράνης στην ξένην,
νέος γνωστός στους κύκλους μας, που κάποτε είχε εκδώσει
μια συλλογή ποιήματα πολλά υποσχομένην».
Κι' αυτή θα 'ναι η μόνη του θανάτου μου μνεία.
Στο χωριό μου θα κλάψουνε μόνο οι γέροι γονιοί μου
και θα κάνουν μνημόσυνο με περίσσιους παπάδες,
όπου θα 'ναι όλοι οι φίλοι μου - κι ίσως ίσως οι οχτροί μου.
Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι
σε μια κάμαρα ξένη, στο πολύβοο Παρίσι'
και μια Κέττυ, θαρρώντας πως την ξέχασα γι' άλλην,
θα μου γράψει ένα γράμμα - και νεκρό θα με βρίσει...
Ετικέτες Διάφανα Κρίνα, ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ
posted by Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. at 7.7.09
4 Comments:
κοιτα να δεις που ως χθες νομιζα οτι το ειχε γραψει ο καρυωτακης!!
καλη σου..μερα πλεον κατερινα!! :)
Λογικόν... κάτι λίγο από θανατοφιλία, κάτι λίγο από πεισιθάνατο... έχουν ξαναμελοποιήσει και Καρυωτάκη τα Διάφανα Κρίνα, πού αλλού να πάει το μυαλό σου;
Αλλά κι ο Ουράνης δεν υπολείπεται στη ...χαρά της ζωής:
έτσι κι ο θάνατος, σα θάρθη,
δε θάναι η στέρηση μεγάλη'
θ' αφήσω μιαν ανυπαρξία
για να περάσω σε μιαν άλλη
Μιλάμε για πολύ χάι! Να τους διαβάζεις και φτιάχνεις διάθεση!
υ.γ.
δηλαδή στις 4.30 δεν είχες κοιμηθεί ακόμα ή ξυπνάς πάντα τόσο νωρίς;
:-)
μα ειχανε βρει το νοημα της ζωης,δεν το συζητω.. :)
παντως ακομα και στην ποιηση του καρυωτακη,εχω βρει κατα καιρους να περιγραφει μικρες χαρουμενες στιγμες,σαν αναλαμπες μεσα στο εργο της προσωπικης καταθλιψης του..
απαντηση στο υ.γ. : στις 4.30 δεν ειχα κοιμηθει..και δεν κοιμηθηκα μεχρι τις 4 το απογευμα.. :)
συχνη κατασταση με μενα..ειδικα οταν προκειται για εξεταστικη περιοδο!! :)
Mαμαδίστικη συμβουλή:
O ύπνος δεν τα θρέφει μόνον τα παιδιά, τα ηρεμεί και τα ξεκουράζει κιόλας. Και κάνει περισσότερο αποδοτικά τα διαβάσματά τους.
Την έχω δώσει άπειρες φορές, και δεν είχα ποτέ, καμμία επιτυχία, εννοείται.
Βλέπεις για να έχουν αποτελέσματα οι "δάσκαλοι που διδάσκουν" πρέπει κι αυτοί "να κρατούν το λόγο τους"...
Με τι μούτρα, επομένως;
:-)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home