jukebox, η ποίηση στο τραγούδι
Τετάρτη 2 Μαΐου 2012
194 ~ Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)
Ακούτε: Ο γυρισμός του ξενιτεμένου
του Γιάννη Μαρκόπουλου
σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη
με την Ιωάννα Κιουρτσόγλου και τον Λάκη Χαλκιά
album: Γιάννης Μαρκόπουλος, Ο Στράτης Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους και άλλα τραγούδια (1973)
- Παλιέ μου φίλε τι γυρεύεις;
χρόνια ξενιτεμένος ήρθες
με εικόνες που έχεις αναθρέψει
κάτω από ξένους ουρανούς
μακριά aπ' τον τόπο το δικό σου.
- Γυρεύω τον παλιό μου κήπο•
τα δέντρα μού έρχουνται ως τη μέση
κι οι λόφοι μοιάζουν με πεζούλια
κι όμως σαν ήμουνα παιδί
έπαιζα πάνω στο χορτάρι
κάτω από τους μεγάλους ίσκιους
κι έτρεχα πάνω σε πλαγιές
ώρα πολλή λαχανιασμένος.
- Παλιέ μου φίλε ξεκουράσου
σιγά-σιγά θα συνηθίσεις•
θ' ανηφορίσουμε μαζί
στα γνώριμά σου μονοπάτια
θα ξαποστάσουμε μαζί
κάτω απ' το θόλο των πλατάνων
σιγά-σιγά θα 'ρθούν κοντά σου
το περιβόλι κι οι πλαγιές σου.
-Γυρεύω το παλιό μου σπίτι
με τ' αψηλά τα παραθύρια
σκοτεινιασμένα απ' τον κισσό
γυρεύω την αρχαία κολόνα
που κοίταζε ο θαλασσινός.
Πώς θες να μπω σ' αύτη τη στάνη;
οι στέγες μού έρχουνται ως τους ώμους
κι όσο μακριά και να κοιτάξω
βλέπω γονατιστούς ανθρώπους
λες κάνουνε την προσευχή τους.
- Παλιέ μου φίλε δε μ' ακούς;
σιγά-σιγά θα συνηθίσεις
το σπίτι σου είναι αυτό που βλέπεις
κι αυτή την πόρτα θα χτυπήσουν
σε λίγο οι φίλοι κι οι δικοί σου
γλυκά να σε καλωσορίσουν.
- Γιατί είναι απόμακρη η φωνή σου;
σήκωσε λίγο το κεφάλι
να καταλάβω τι μου λες
όσο μιλάς τ' ανάστημά σου
ολοένα πάει και λιγοστεύει
λες και βυθίζεσαι στο χώμα.
- Παλιέ μου φίλε συλλογίσου
σιγά-σιγά θα συνηθίσεις
η νοσταλγία σού έχει πλάσει
μια χώρα ανύπαρχτη με νόμους
έξω απ' τη γης κι απ' τους ανθρώπους.
- Πια δεν ακούω τσιμουδιά
βούλιαξε κι ο στερνός μου φίλος
παράξενο πώς χαμηλώνουν
όλα τριγύρω κάθε τόσο
εδώ διαβαίνουν και θερίζουν
χιλιάδες άρματα δρεπανηφόρα.
του Γιάννη Μαρκόπουλου
σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη
με την Ιωάννα Κιουρτσόγλου και τον Λάκη Χαλκιά
album: Γιάννης Μαρκόπουλος, Ο Στράτης Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους και άλλα τραγούδια (1973)
- Παλιέ μου φίλε τι γυρεύεις;
χρόνια ξενιτεμένος ήρθες
με εικόνες που έχεις αναθρέψει
κάτω από ξένους ουρανούς
μακριά aπ' τον τόπο το δικό σου.
- Γυρεύω τον παλιό μου κήπο•
τα δέντρα μού έρχουνται ως τη μέση
κι οι λόφοι μοιάζουν με πεζούλια
κι όμως σαν ήμουνα παιδί
έπαιζα πάνω στο χορτάρι
κάτω από τους μεγάλους ίσκιους
κι έτρεχα πάνω σε πλαγιές
ώρα πολλή λαχανιασμένος.
- Παλιέ μου φίλε ξεκουράσου
σιγά-σιγά θα συνηθίσεις•
θ' ανηφορίσουμε μαζί
στα γνώριμά σου μονοπάτια
θα ξαποστάσουμε μαζί
κάτω απ' το θόλο των πλατάνων
σιγά-σιγά θα 'ρθούν κοντά σου
το περιβόλι κι οι πλαγιές σου.
-Γυρεύω το παλιό μου σπίτι
με τ' αψηλά τα παραθύρια
σκοτεινιασμένα απ' τον κισσό
γυρεύω την αρχαία κολόνα
που κοίταζε ο θαλασσινός.
Πώς θες να μπω σ' αύτη τη στάνη;
οι στέγες μού έρχουνται ως τους ώμους
κι όσο μακριά και να κοιτάξω
βλέπω γονατιστούς ανθρώπους
λες κάνουνε την προσευχή τους.
- Παλιέ μου φίλε δε μ' ακούς;
σιγά-σιγά θα συνηθίσεις
το σπίτι σου είναι αυτό που βλέπεις
κι αυτή την πόρτα θα χτυπήσουν
σε λίγο οι φίλοι κι οι δικοί σου
γλυκά να σε καλωσορίσουν.
- Γιατί είναι απόμακρη η φωνή σου;
σήκωσε λίγο το κεφάλι
να καταλάβω τι μου λες
όσο μιλάς τ' ανάστημά σου
ολοένα πάει και λιγοστεύει
λες και βυθίζεσαι στο χώμα.
- Παλιέ μου φίλε συλλογίσου
σιγά-σιγά θα συνηθίσεις
η νοσταλγία σού έχει πλάσει
μια χώρα ανύπαρχτη με νόμους
έξω απ' τη γης κι απ' τους ανθρώπους.
- Πια δεν ακούω τσιμουδιά
βούλιαξε κι ο στερνός μου φίλος
παράξενο πώς χαμηλώνουν
όλα τριγύρω κάθε τόσο
εδώ διαβαίνουν και θερίζουν
χιλιάδες άρματα δρεπανηφόρα.
Ετικέτες Γιάννης Μαρκόπουλος, ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ
Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010
146 ~ Δημήτρης Βάρος (1949)
Ακούτε: Ηλεκτρικός Θησέας
του Γιάννη Μαρκόπουλου
σε ποίηση Δημήτρη Βάρου
με τον Παύλο Σιδηρόπουλο και την Μαρία Φωτίου
άλμπουμ: Γιάννη Μαρκόπουλου, Ηλεκτρικός Θησέας (1988)
Με κάτασπρο πανί ένα καράβι απ' το πενήντα έχει να φανεί
και συ βιδώθηκες μες στο λιμάνι με ανθοδέσμη που 'χει μαραθεί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Σε δίκασαν να σπαταλάς τα χρόνια σε μια ζωή χωρίς προοπτική.
Χάνεσαι σαν το γλάρο στην Ομόνοια και όταν ψάχνεις λύση στην φυγή
Πληρώνεις όσο-όσο τα διόδια και κομματιάζεσαι στην εθνική.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Ποιος είναι ισοβίτης στο σκοτάδι ποιος αλαφιάζει δίχως πληρωμή;
Ποιος σκύβει στους αφέντες το κεφάλι και ποιος τα βράδια κλαίει σαν παιδί;
Ποιος ονειρεύεται πως κάποιοι άλλοι βγαίνουν και κάνουν πρώτοι την αρχή;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Ναυάγια ονείρων αρμενίζουν και τα κεφάλια γέμισαν σκουριά.
Στα σούπερ μάρκετ τέλειωσε η ελπίδα και συ κοκάλωσες στη σκαλωσιά.
Πού πήγαν οι τρακόσιοι του Λεωνίδα και τι θα πούμε τώρα στα παιδιά;
Ηλεκτρικός Θησέας και τα λοιπά.
Φοβάσαι ότι θα 'ρθει καταιγίδα και θα μας πνίξει όξινη βροχή,
βάλε σε γυάλα μέσα την πατρίδα και κρύψε την καλά μέσα στη γη.
Μήπως την ψάχνουν σαν την Ατλαντίδα αφού η Πανδώρα ανοίγει το κουτί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μπερδευτεί.
Ψηφοθηρία, λόγοι κι εμβατήρια ποτέ δεν έφεραν την αλλαγή
για αυτό και χάθηκες στα σφαιριστήρια και μες στα γήπεδα την Κυριακή.
Τώρα καθώς κοιτάς τα διυλιστήρια ρωτάς ποιοι σ' έχουν βάλει στο κλουβί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει τρελαθεί.
Να κλείσεις θες πληγή θανατηφόρα και μες στα Νέα ψάχνεις για δουλειά.
Τα δάκρυά σου γίνονται μαστίγια και τον λαιμό σου σφίγγουν σα θηλιά.
Όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια τα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά.
Τρέχεις να ψάξεις μες στα καταφύγια και βρίσκεις μιαν αιχμάλωτη γενιά.
Μια πλαστική ανέμισες σημαία, πίστεψες σ' έναν άγνωστο θεό
κρέμασες το μυαλό σε μια κεραία ειδήσεις σίριαλ και τσίχλα ροκ.
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν τα λάθη κλέβουν τον καιρό;
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν το ψέμα σέρνει τον χορό;
Ζωγράφισε έναν ήλιο στο ταβάνι, μίλησε με τ' αγέρι της νυχτιάς
και χόρεψε μαζί με τη σκιά σου στους ήχους μιας αδύναμης καρδιάς.
Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς.
uploader: jetbeth
Με τους Βωξ
uploader: vmpouras
του Γιάννη Μαρκόπουλου
σε ποίηση Δημήτρη Βάρου
με τον Παύλο Σιδηρόπουλο και την Μαρία Φωτίου
άλμπουμ: Γιάννη Μαρκόπουλου, Ηλεκτρικός Θησέας (1988)
Με κάτασπρο πανί ένα καράβι απ' το πενήντα έχει να φανεί
και συ βιδώθηκες μες στο λιμάνι με ανθοδέσμη που 'χει μαραθεί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Σε δίκασαν να σπαταλάς τα χρόνια σε μια ζωή χωρίς προοπτική.
Χάνεσαι σαν το γλάρο στην Ομόνοια και όταν ψάχνεις λύση στην φυγή
Πληρώνεις όσο-όσο τα διόδια και κομματιάζεσαι στην εθνική.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Ποιος είναι ισοβίτης στο σκοτάδι ποιος αλαφιάζει δίχως πληρωμή;
Ποιος σκύβει στους αφέντες το κεφάλι και ποιος τα βράδια κλαίει σαν παιδί;
Ποιος ονειρεύεται πως κάποιοι άλλοι βγαίνουν και κάνουν πρώτοι την αρχή;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Ναυάγια ονείρων αρμενίζουν και τα κεφάλια γέμισαν σκουριά.
Στα σούπερ μάρκετ τέλειωσε η ελπίδα και συ κοκάλωσες στη σκαλωσιά.
Πού πήγαν οι τρακόσιοι του Λεωνίδα και τι θα πούμε τώρα στα παιδιά;
Ηλεκτρικός Θησέας και τα λοιπά.
Φοβάσαι ότι θα 'ρθει καταιγίδα και θα μας πνίξει όξινη βροχή,
βάλε σε γυάλα μέσα την πατρίδα και κρύψε την καλά μέσα στη γη.
Μήπως την ψάχνουν σαν την Ατλαντίδα αφού η Πανδώρα ανοίγει το κουτί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μπερδευτεί.
Ψηφοθηρία, λόγοι κι εμβατήρια ποτέ δεν έφεραν την αλλαγή
για αυτό και χάθηκες στα σφαιριστήρια και μες στα γήπεδα την Κυριακή.
Τώρα καθώς κοιτάς τα διυλιστήρια ρωτάς ποιοι σ' έχουν βάλει στο κλουβί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει τρελαθεί.
Να κλείσεις θες πληγή θανατηφόρα και μες στα Νέα ψάχνεις για δουλειά.
Τα δάκρυά σου γίνονται μαστίγια και τον λαιμό σου σφίγγουν σα θηλιά.
Όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια τα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά.
Τρέχεις να ψάξεις μες στα καταφύγια και βρίσκεις μιαν αιχμάλωτη γενιά.
Μια πλαστική ανέμισες σημαία, πίστεψες σ' έναν άγνωστο θεό
κρέμασες το μυαλό σε μια κεραία ειδήσεις σίριαλ και τσίχλα ροκ.
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν τα λάθη κλέβουν τον καιρό;
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν το ψέμα σέρνει τον χορό;
Ζωγράφισε έναν ήλιο στο ταβάνι, μίλησε με τ' αγέρι της νυχτιάς
και χόρεψε μαζί με τη σκιά σου στους ήχους μιας αδύναμης καρδιάς.
Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς.
uploader: jetbeth
Με τους Βωξ
uploader: vmpouras
Ετικέτες Γιάννης Μαρκόπουλος
Πέμπτη 8 Απριλίου 2010
121 ~ Μήτσος Κασόλας (1936)
Ακούτε: Δελτίο καιρού
του Γιάννη Μαρκόπουλου
σε ποίηση Μήτσου Κασόλα
με την Μαρία Δημητριάδη
άλμπουμ: Μαρία Δημητριάδη, Δελτίο καιρού (1980)
- το ποίημα όπως είναι καταχωρημένο στον ιστότοπο Τραίνο, μέλος του
οποίου είναι ο Μήτσος Κασόλας:
Σήμερον ο καιρός διαρκώς συννεφώδης
Φάντομ, Μιράζ, Κονκόρ και Μινγκ.
Αστραπές και βροντές βόμβες Ναπάλμ
Καταρρακτώδεις βροχές από αίμα.
Οι πιλότοι φωτογραφίζουν έγχρωμα μανιτάρια
Και βαθιά εγκαύματα της γης
Με τους πολτούς των σωμάτων.
Η τηλεόρασις διαφημίζει τροφές εγγυημένης
Ποιότητας για σκύλους.
Στο γήπεδο πέθαναν τρεις. Η μπάλα βρήκε
Το δοκάρι. Οι ιαχές των θεατών αγγίζουν
Τον ήλιο.
Οι ήρωες σαπίζουν μες στη λησμονιά. Δε θα 'θελα
Να 'χα τη μοίρα τους.
Οι σύγχρονοι θεοί πίνουν νέκταρ, μαριχουάνα
Και αίμα. Αμβροσία τα κορμιά των εφήβων
Και τα μάτια των τρελών οραματιστών απεριτίφ
Εποχής.
Οι επιβάτες ονείρων "το μέλλον έρχεται"
Στην άσφαλτο ναυαγούν κάθε μέρα. Οι ναυαγοσώστες
Πνίγηκαν πριν απ' τους ναυαγούς. Κανείς δεν ξέρει
Πού θάφτηκαν τα καρφωμένα τους φέρετρα
Άνεμοι ισχυροί χιλιάδων μποφόρ πνέουν ανά τας Ηπείρους
Αλλεπάλληλα κύματα εθνοφρουρών καταφτάνουν. Ομίχλη, καπνογόνα,
ασφυξιογόνα, τερατώδεις θόρυβοι, σειρήνες, ερπύστριες,
Λόγχες, κραυγές, ριπές πολυβόλων.
Πλήκτρα πλευρά. Νεύρα χορδές. Κραυγές η μουσική
Των καιρών μας.
Υπόγεια πλημμύρισαν από αίμα και σπέρματα εφήβων.
Πάμε καλά, κοιμηθείτε. Το πρωί στη δουλειά όπως πάντα.
Οι μήτρες των γυναικών θα γεννήσουν κι άλλα τέρατα
Κι άλλους τρελούς οραμάτων.
Πάμε καλά, κοιμηθείτε. ΄Ώρα δώδεκα παρά πέντε.
Αύριο ο καιρός προβλέπεται με θερμοκρασία
Θερμοπυρηνική και νηνεμία θανάτου.
του Γιάννη Μαρκόπουλου
σε ποίηση Μήτσου Κασόλα
με την Μαρία Δημητριάδη
άλμπουμ: Μαρία Δημητριάδη, Δελτίο καιρού (1980)
- το ποίημα όπως είναι καταχωρημένο στον ιστότοπο Τραίνο, μέλος του
οποίου είναι ο Μήτσος Κασόλας:
Σήμερον ο καιρός διαρκώς συννεφώδης
Φάντομ, Μιράζ, Κονκόρ και Μινγκ.
Αστραπές και βροντές βόμβες Ναπάλμ
Καταρρακτώδεις βροχές από αίμα.
Οι πιλότοι φωτογραφίζουν έγχρωμα μανιτάρια
Και βαθιά εγκαύματα της γης
Με τους πολτούς των σωμάτων.
Η τηλεόρασις διαφημίζει τροφές εγγυημένης
Ποιότητας για σκύλους.
Στο γήπεδο πέθαναν τρεις. Η μπάλα βρήκε
Το δοκάρι. Οι ιαχές των θεατών αγγίζουν
Τον ήλιο.
Οι ήρωες σαπίζουν μες στη λησμονιά. Δε θα 'θελα
Να 'χα τη μοίρα τους.
Οι σύγχρονοι θεοί πίνουν νέκταρ, μαριχουάνα
Και αίμα. Αμβροσία τα κορμιά των εφήβων
Και τα μάτια των τρελών οραματιστών απεριτίφ
Εποχής.
Οι επιβάτες ονείρων "το μέλλον έρχεται"
Στην άσφαλτο ναυαγούν κάθε μέρα. Οι ναυαγοσώστες
Πνίγηκαν πριν απ' τους ναυαγούς. Κανείς δεν ξέρει
Πού θάφτηκαν τα καρφωμένα τους φέρετρα
Άνεμοι ισχυροί χιλιάδων μποφόρ πνέουν ανά τας Ηπείρους
Αλλεπάλληλα κύματα εθνοφρουρών καταφτάνουν. Ομίχλη, καπνογόνα,
ασφυξιογόνα, τερατώδεις θόρυβοι, σειρήνες, ερπύστριες,
Λόγχες, κραυγές, ριπές πολυβόλων.
Πλήκτρα πλευρά. Νεύρα χορδές. Κραυγές η μουσική
Των καιρών μας.
Υπόγεια πλημμύρισαν από αίμα και σπέρματα εφήβων.
Πάμε καλά, κοιμηθείτε. Το πρωί στη δουλειά όπως πάντα.
Οι μήτρες των γυναικών θα γεννήσουν κι άλλα τέρατα
Κι άλλους τρελούς οραμάτων.
Πάμε καλά, κοιμηθείτε. ΄Ώρα δώδεκα παρά πέντε.
Αύριο ο καιρός προβλέπεται με θερμοκρασία
Θερμοπυρηνική και νηνεμία θανάτου.
Ετικέτες Γιάννης Μαρκόπουλος
Σάββατο 9 Μαΐου 2009
77 ~ Γιώργης Γιατρομανωλάκης (1940)
Ακούτε: Στης Βενετίας τα νερά
του Γιάννη Μαρκόπουλου
σε ποίηση Γιώργη Γιατρομανωλάκη
με την Βασιλική Λαβίνα
cd: Γιάννης Μαρκόπουλος, Ανα-γέννηση
Στης Βενετίας τα νερά, είδες γοργόνα κολυμπά.
Από το Βόσπορο κρατεί κι είναι θαλασσοφίλητη.
Πες μου γοργόνα και κυρά, τι θες σ' ετούτα τα νερά
κι άφησες την Αγιά Σοφιά και τα καντήλια τα χρυσά.
Από την Πύλη τη Χρυσή Αρχάγγελος με οδηγεί
και πέρασα πολλά νησιά και βάσανα θεόρατα.
Είδα την Πόλη στη φωτιά κι απάνω σε σταυρούς κορμιά,
είδα μικρά ελληνόπουλα, πεσμένα πλατανόφυλλα.
Και πήρα δρόμο αλμυρό, πάνω στης Κρήτης το γιαλό,
κι ακούω ήχους και λαλιά ν' ανοίγουν τα επουράνια
Πάρε γοργόνα μου καλή σκέψη και φλόγα άσβηστη
και φέρε τα στη Βενετιά, ν' αναστηθούν τα πνεύματα.
Στης Βενετίας τα νερά, είδες γοργόνα κολυμπά.
Τα δαχτυλίδια χάθηκαν, τα χέρια δεν μαράθηκαν.
του Γιάννη Μαρκόπουλου
σε ποίηση Γιώργη Γιατρομανωλάκη
με την Βασιλική Λαβίνα
cd: Γιάννης Μαρκόπουλος, Ανα-γέννηση
Στης Βενετίας τα νερά, είδες γοργόνα κολυμπά.
Από το Βόσπορο κρατεί κι είναι θαλασσοφίλητη.
Πες μου γοργόνα και κυρά, τι θες σ' ετούτα τα νερά
κι άφησες την Αγιά Σοφιά και τα καντήλια τα χρυσά.
Από την Πύλη τη Χρυσή Αρχάγγελος με οδηγεί
και πέρασα πολλά νησιά και βάσανα θεόρατα.
Είδα την Πόλη στη φωτιά κι απάνω σε σταυρούς κορμιά,
είδα μικρά ελληνόπουλα, πεσμένα πλατανόφυλλα.
Και πήρα δρόμο αλμυρό, πάνω στης Κρήτης το γιαλό,
κι ακούω ήχους και λαλιά ν' ανοίγουν τα επουράνια
Πάρε γοργόνα μου καλή σκέψη και φλόγα άσβηστη
και φέρε τα στη Βενετιά, ν' αναστηθούν τα πνεύματα.
Στης Βενετίας τα νερά, είδες γοργόνα κολυμπά.
Τα δαχτυλίδια χάθηκαν, τα χέρια δεν μαράθηκαν.
Ετικέτες Γιάννης Μαρκόπουλος
Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008
31 ~ Κ. Χ. Μύρης
Ακούτε: 1946 (Ο Γεροδάσκαλος)
του Γιάννη Μαρκόπουλου
σε ποίηση Κ.Χ. Μύρη (Κώστα Γεωργουσόπουλου)
με την Σπείρα Σπείρα
(cd: Όλοι μαύρα κι ένα πιάνο)
Ο γέρο δάσκαλος - ποιος τον θυμάται; -
τον ανεξύπνητον ύπνο κοιμάται
τον ξενυχτάνε δυο χωριανοί.
Οι νέοι σκόρπισαν στα καφενεία
δυο-τρεις που πήγανε στην εκκλησία
δε βγάλαν λόγο για τη θανή.
Ο ψάλτης βιάζονταν είχε βαφτίσια,
βουβά τον θάψανε στα κυπαρίσσια
και τον ξεχάσανε πολύν καιρό.
Ο δασοφύλακας τον άλλο χρόνο
κάρφωσε κάγκελα κι έφτιαξε μόνο
με δυο σανίδια ένα σταυρό.
Ένας αργόσχολος ειρηνοδίκης
βρήκε το κείμενο της διαθήκης
όπου διαβάσαμε το λόγο αυτό:
"Στον τάφο θα 'θελα σαν θα πεθάνω
πως ήμουν δάσκαλος να γράψουν πάνω.
Kαι δίχως λάθη παρακαλώ".
μία ακόμα εκτέλεση, παλαιότερη: με την Μαρία Δημητριάδη - από το cd "Η Μαρία Δημητριάδη τραγουδά τους μεγάλους συνθέτες"
του Γιάννη Μαρκόπουλου
σε ποίηση Κ.Χ. Μύρη (Κώστα Γεωργουσόπουλου)
με την Σπείρα Σπείρα
(cd: Όλοι μαύρα κι ένα πιάνο)
Ο γέρο δάσκαλος - ποιος τον θυμάται; -
τον ανεξύπνητον ύπνο κοιμάται
τον ξενυχτάνε δυο χωριανοί.
Οι νέοι σκόρπισαν στα καφενεία
δυο-τρεις που πήγανε στην εκκλησία
δε βγάλαν λόγο για τη θανή.
Ο ψάλτης βιάζονταν είχε βαφτίσια,
βουβά τον θάψανε στα κυπαρίσσια
και τον ξεχάσανε πολύν καιρό.
Ο δασοφύλακας τον άλλο χρόνο
κάρφωσε κάγκελα κι έφτιαξε μόνο
με δυο σανίδια ένα σταυρό.
Ένας αργόσχολος ειρηνοδίκης
βρήκε το κείμενο της διαθήκης
όπου διαβάσαμε το λόγο αυτό:
"Στον τάφο θα 'θελα σαν θα πεθάνω
πως ήμουν δάσκαλος να γράψουν πάνω.
Kαι δίχως λάθη παρακαλώ".
μία ακόμα εκτέλεση, παλαιότερη: με την Μαρία Δημητριάδη - από το cd "Η Μαρία Δημητριάδη τραγουδά τους μεγάλους συνθέτες"
Ετικέτες Γιάννης Μαρκόπουλος, Κ. Χ. ΜΥΡΗΣ
Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008
15 ~ Γιώργος Χρονάς (1948)
Ακούτε: Όχι, δεν πρέπει
του Γιάννη Μαρκόπουλου
σε ποίηση Γιώργου Χρονά
με τον Μάριο Φραγκούλη & την Deborah Myers
(cd: Mάριος Φραγκούλης, Φεγγάρι ερωτευμένο)
Όχι, δεν πρέπει,
δεν πρέπει να συναντηθούμε
πριν απ’ τη δύση του ήλιου
στο δάσος με τις άδειες κονσέρβες
απέναντι στη Σαλαμίνα
στη Βηρυτό και στην Όστια
Όχι, δεν πρέπει, δεν πρέπει, να συναντηθούμε
πριν απ’ τη δύση του ήλιου
στην κάμαρα που παίζουν πρέφα
στην κάμαρα που παίζουν τάβλι
για ένα τσιγάρο οι χαμένοι
Όχι, δεν πρέπει, δεν πρέπει, να συναντηθούμε
κι η μάνα μου, κι η μάνα σου στα μαύρα
κι ο αδερφός στο υπόγειο
Όχι, δεν πρέπει, δεν πρέπει, να συναντηθούμε
πριν απ’ τη δύση του ήλιου
το πλοίο έφυγε
Με τους Μάριο Φραγκούλη και Γιώργο Περρή
του Γιάννη Μαρκόπουλου
σε ποίηση Γιώργου Χρονά
με τον Μάριο Φραγκούλη & την Deborah Myers
(cd: Mάριος Φραγκούλης, Φεγγάρι ερωτευμένο)
Όχι, δεν πρέπει,
δεν πρέπει να συναντηθούμε
πριν απ’ τη δύση του ήλιου
στο δάσος με τις άδειες κονσέρβες
απέναντι στη Σαλαμίνα
στη Βηρυτό και στην Όστια
Όχι, δεν πρέπει, δεν πρέπει, να συναντηθούμε
πριν απ’ τη δύση του ήλιου
στην κάμαρα που παίζουν πρέφα
στην κάμαρα που παίζουν τάβλι
για ένα τσιγάρο οι χαμένοι
Όχι, δεν πρέπει, δεν πρέπει, να συναντηθούμε
κι η μάνα μου, κι η μάνα σου στα μαύρα
κι ο αδερφός στο υπόγειο
Όχι, δεν πρέπει, δεν πρέπει, να συναντηθούμε
πριν απ’ τη δύση του ήλιου
το πλοίο έφυγε
Με τους Μάριο Φραγκούλη και Γιώργο Περρή
uploader: matina1
Ετικέτες Γιάννης Μαρκόπουλος, ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΟΝΑΣ
