jukebox, η ποίηση στο τραγούδι

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

196 ~ Ιωάννης Πολέμης (1862-1924)

Ακούτε: Διπλή αγάπη

του Θεόδωρου Σπάθη
σε ποίηση Ιωάννη Πολέμη


με τον Γιώργο Μούτσιο

album: Γιώργος Μούτσιος, Τ' αστέρι του βοριά - 20 σπάνιες ερμηνείες (2006)


Κοιτάζεις στον καθρέφτη περήφανη πολύ
την εμορφιά σου βλέπεις στο φωτερό γυαλί.
Κι εγώ σε καμαρώνω και στην καρδιά μου νιώθω
διπλή για σένα αγάπη, διπλό καημό και πόθο.

Νιώθω διπλή αγάπη, γιατί είσαι εσύ διπλή,
μια ζωντανή μπροστά μου, και μια μες στο γυαλί.


posted by Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. at 28.5.12 0 comments

Σάββατο 12 Μαΐου 2012

195 ~ Γιάννης Σκαρίμπας (1893-1984)

Ακούτε: Έρωτας ζωγράφος

του Σαράντη Κασσάρα
σε ποίηση Γιάννη Σκαρίμπα


με τον Γιάννη Θωμόπουλο

album: Σαράντης Κασσάρας, Γιάννης Σκαρίμπας - Αφορισμοί (1986)


Τρελλαμένος κι ανήμπορος θα κινήσω ένα δείλι
με δεμένο στα μάτια μου το μαντίλι διπλό,
αχ, τυφλός! να μη σκέφτωμαι, να μη στρέφη σφοντίλι
της ζωής το ταμπλώ.

Στα σβηστά και στ' αμίλητα να πηγαίνω' θα τρέμη
η Χαλκίδα — κατάρατη — ένα μάτσο πληγές!
Ήταν χρώμα τα σπίτια της, ζουγραφιές οι ανέμοι,
και οι δρόμοι μπογιές!

Μαθητούδι μου ο ερωτάς μες στις ρούγες κοντά μου
και ζωγράφος εμάθαινε με παλέττα τρελλή,
στις μπογιές όπως έφτανε εβουτούσε - και να μου
η ζωή παρδαλή!

Το σπιτάκι της κόκκινο τόχε βάψει, και γκρίζα
τα γυρτά παραθύρια του - δυο γραμμές μολυβί
είχε σύρει για (τάχατες) κυπαρίσσα, απ' τη ρίζα
μες σε φόντο μαβί.

Κουτουρού μες στα χρώματα εβουτούσε! Μια φλόγα
είχε κάμει την όψη της, τα μαλλιά της καπνούς!..
Τι να πης; Ανακάτεψε τις καρδιές - δεν ενόγα,
δεν του έφταν' ό νους!

Και θα φύγω. Στα τρίστρατα (και τρελλόν θα με λένε)
με δεμένα τα μάτια μου και στο χέρι ραβδί,
θα πουλώ την εικόνα της - ζουγραφιές που με καίνε,
αναμμένο δαδί!..


Ετικέτες

posted by Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. at 12.5.12 0 comments

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

194 ~ Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)

Ακούτε: Ο γυρισμός του ξενιτεμένου

του Γιάννη Μαρκόπουλου
σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη


με την Ιωάννα Κιουρτσόγλου και τον Λάκη Χαλκιά

album: Γιάννης Μαρκόπουλος, Ο Στράτης Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους και άλλα τραγούδια (1973)


- Παλιέ μου φίλε τι γυρεύεις;
χρόνια ξενιτεμένος ήρθες
με εικόνες που έχεις αναθρέψει
κάτω από ξένους ουρανούς
μακριά aπ' τον τόπο το δικό σου.

- Γυρεύω τον παλιό μου κήπο•
τα δέντρα μού έρχουνται ως τη μέση
κι οι λόφοι μοιάζουν με πεζούλια
κι όμως σαν ήμουνα παιδί
έπαιζα πάνω στο χορτάρι
κάτω από τους μεγάλους ίσκιους
κι έτρεχα πάνω σε πλαγιές
ώρα πολλή λαχανιασμένος.

- Παλιέ μου φίλε ξεκουράσου
σιγά-σιγά θα συνηθίσεις•
θ' ανηφορίσουμε μαζί
στα γνώριμά σου μονοπάτια
θα ξαποστάσουμε μαζί
κάτω απ' το θόλο των πλατάνων
σιγά-σιγά θα 'ρθούν κοντά σου
το περιβόλι κι οι πλαγιές σου.

-Γυρεύω το παλιό μου σπίτι
με τ' αψηλά τα παραθύρια
σκοτεινιασμένα απ' τον κισσό
γυρεύω την αρχαία κολόνα
που κοίταζε ο θαλασσινός.
Πώς θες να μπω σ' αύτη τη στάνη;
οι στέγες μού έρχουνται ως τους ώμους
κι όσο μακριά και να κοιτάξω
βλέπω γονατιστούς ανθρώπους
λες κάνουνε την προσευχή τους.

- Παλιέ μου φίλε δε μ' ακούς;
σιγά-σιγά θα συνηθίσεις
το σπίτι σου είναι αυτό που βλέπεις
κι αυτή την πόρτα θα χτυπήσουν
σε λίγο οι φίλοι κι οι δικοί σου
γλυκά να σε καλωσορίσουν.

- Γιατί είναι απόμακρη η φωνή σου;
σήκωσε λίγο το κεφάλι
να καταλάβω τι μου λες
όσο μιλάς τ' ανάστημά σου
ολοένα πάει και λιγοστεύει
λες και βυθίζεσαι στο χώμα.

- Παλιέ μου φίλε συλλογίσου
σιγά-σιγά θα συνηθίσεις
η νοσταλγία σού έχει πλάσει
μια χώρα ανύπαρχτη με νόμους
έξω απ' τη γης κι απ' τους ανθρώπους.

- Πια δεν ακούω τσιμουδιά
βούλιαξε κι ο στερνός μου φίλος
παράξενο πώς χαμηλώνουν
όλα τριγύρω κάθε τόσο
εδώ διαβαίνουν και θερίζουν
χιλιάδες άρματα δρεπανηφόρα.


Ετικέτες ,

posted by Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. at 2.5.12 0 comments