jukebox, η ποίηση στο τραγούδι
Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010
139 ~ Ανδρέας Εμπειρίκος (1901-1975)
του Θανάση Παπακωνσταντίνου
σε ποίηση Ανδρέα Εμπειρίκου
με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου
cd: Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Αγία Νοσταλγία (1993)
Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες.
Όταν τ'ανοίγω, βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχη'
όταν τα κλείνω, βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ.
Ετικέτες ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ
Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010
138 ~ Αντώνης Κολυβάς
του Νίκου Καλλίτση
σε ποίηση Αντώνη Κολυβά
με την Αφροδίτη Μάνου
lp: Νίκου Καλλίτση, Απόπειρα (1981)
Χαμήλωσε
από ψηλά δεν ζωγραφίζονται τα όνειρα
δε διακρίνεται η αλήθεια.
Χαμήλωσε.
Μη σφίγγεις
τα χρώματα, πολύ μη σφίγγεις μεσ' στη χούφτα σου.
Δε βλέπεις που το κόκκινο
θέλει να δραπετεύσει;
Ξεκρέμασε
τις φλόγες απ' τις υψικάμινους, ξεκρέμασε.
Και τη σκουριά των καραβιών
από το λαιμό σου
Και πήγαινε
και πήγαινε ανάμεσά τους κατάλευκος
με το πουκάμισό σου ανοιγμένο
Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010
137 ~ Κατερίνα Γώγου (1940-1993)
του Νίκου Μαϊντά
σε ποίηση Κατερίνας Γώγου
με τους Magic de Spell
cd: Magic de Spell, Τραμπάλα Στις Ταράτσες Ετοιμόρροπων Σπιτιών (1998) και cd: Νίκος Μαϊντάς, Σπασμένα ρολόγια (2007)
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Εξάρχεια Πατήσια Μεταξουργείο Μέτς.
Κάνουν ό τι λάχει.
Πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδειών
φτιάχνουν δρόμους και ενώνουν ερήμους
διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος
επαγγελματίες επαναστάτες
παλιά τους στρίμωξαν και τα κατέβασαν
τώρα παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν
αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται.
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
στις ταράτσες παλιών σπιτιών
Εξάρχεια Βικτώρια Κουκάκι Γκύζη.
Πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια μανταλάκια
τις ενοχές σας αποφάσεις συνεδρίων δανεικά φουστάνια
σημάδια από καύτρες περίεργες ημικρανίες
απειλητικές σιωπές κολπίτιδες
ερωτεύονται ομοφυλόφιλους
τριχομονάδες καθυστέρηση
το τηλέφωνο το τηλέφωνο το τηλέφωνο
σπασμένα γυαλιά το ασθενοφόρο κανείς.
Κάνουν ό,τι λάχει.
Όλο ταξιδεύουν οι φίλοι μου
γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή.
Όλοι οι φίλοι μου ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα
γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο
γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα
γιατί η δική σας μόνο για γλύψιμο κάνει.
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά και σύρματα
στα χέρια σας. Στο λαιμό σας.
Οι φίλοι μου.
Με τον Νίκο Μαϊντά και τον Μάνο Ξυδού: