jukebox, η ποίηση στο τραγούδι
Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010
145 ~ Γιάννης Σκαρίμπας (1893-1984)
Ακούτε: Ουλαλούμ...
του Νικόλα Άσιμου
σε ποίηση Γιάννη Σκαρίμπα
με τον Νικόλα Άσιμο
άλμπουμ: Το φανάρι του Διογένη (1989)
(πρώτη κυκλοφορία σε παράνομη κασέτα, το 1979)
Ήταν σαν να σε πρόσμενα, Κερά
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,
κι έλεγα: θάρθη απόψε απ’ τα νερά
κι από τα δάσα!
Θάρθη - αφού φλετ'ράει μου η ψυχή,
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι,
και θα μυρίζη φώτα και βροχή
και νιο φεγγάρι!..
Και να, το κάθισμά σου συγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μου αγριομέντα,
και να, μαζί σου κιόλας αρχινώ
χρυσή κουβέντα:
Πως, να, θα μείνη ο κόσμος με το "μπα"
που μ' έλεγε τρελλόν' πως είχες γίνει
καπνός και - τάχας - σύγνεφα θαμπά
προς την σελήνη... --
Νύχτωσε και δε φάνηκες εσύ...
Κίνησα να σε βρω στο δρόμο - ωϊμένα! -
μα σκούνταφτες (όπου εσκόνταφτα), χρυσή,
κι εσύ με μένα!..
Τόσο πολύ μ' αγάπησες, Κερά,
που άκουγα διπλά τα βήματά μου!
Πάταγα γω - στραβός - μες στα νερά;
Κ' εσύ κοντά μου!..
uploader: mandread007
Με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου:
uploader: EVGemini77
Με τον Θάνο Ανεστόπουλο, τον Δημήτρη Μητσοτάκη και τους Ευδαίμονες (live)
uploader: kavadiaskostas
(με τις ευχαριστίες μου στα niaourismata)
του Νικόλα Άσιμου
σε ποίηση Γιάννη Σκαρίμπα
με τον Νικόλα Άσιμο
άλμπουμ: Το φανάρι του Διογένη (1989)
(πρώτη κυκλοφορία σε παράνομη κασέτα, το 1979)
Ήταν σαν να σε πρόσμενα, Κερά
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,
κι έλεγα: θάρθη απόψε απ’ τα νερά
κι από τα δάσα!
Θάρθη - αφού φλετ'ράει μου η ψυχή,
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι,
και θα μυρίζη φώτα και βροχή
και νιο φεγγάρι!..
Και να, το κάθισμά σου συγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μου αγριομέντα,
και να, μαζί σου κιόλας αρχινώ
χρυσή κουβέντα:
Πως, να, θα μείνη ο κόσμος με το "μπα"
που μ' έλεγε τρελλόν' πως είχες γίνει
καπνός και - τάχας - σύγνεφα θαμπά
προς την σελήνη... --
Νύχτωσε και δε φάνηκες εσύ...
Κίνησα να σε βρω στο δρόμο - ωϊμένα! -
μα σκούνταφτες (όπου εσκόνταφτα), χρυσή,
κι εσύ με μένα!..
Τόσο πολύ μ' αγάπησες, Κερά,
που άκουγα διπλά τα βήματά μου!
Πάταγα γω - στραβός - μες στα νερά;
Κ' εσύ κοντά μου!..
uploader: mandread007
Με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου:
uploader: EVGemini77
Με τον Θάνο Ανεστόπουλο, τον Δημήτρη Μητσοτάκη και τους Ευδαίμονες (live)
uploader: kavadiaskostas
(με τις ευχαριστίες μου στα niaourismata)
Ετικέτες ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ
Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010
144 ~ Τέλλος Άγρας (1899-1944)
Ακούτε: Ένα πουλί
του Γιάννη Σπανού
σε ποίηση Τέλλου Άγρα
με την Καίτη Χωματά
lp: Γιάννη Σπανού, Ανθολογία Β (1968)
Πουλί από κλώνο μισερό
πιάστηκε το 'να σου φτερό
με τ' άλλο σου σπαράζεις
και κρέμεσαι και κράζεις.
Μα εκεί που σκάλωσες πουλί
βοήθεια ανθρώπου δεν βολεί
μήδε κι ανθρώπου χέρι
να σε γλιτώσει ξέρει.
Αναίσθητα είναι τα κλαδιά
ξερά κλαδιά χωρίς καρδιά
σκοτείνιασε θ' αρχίσει
να λιανοψιχαλίσει.
Και μια του κάκου πολεμάς
μια απ' τις φτερούγες σου κρεμάς
Θε μου δεν το λυπάσαι
όσο ψηλά και να 'σαι
ζέστανε αν θέλεις μόνο
τον παγωμένο κλώνο
του Γιάννη Σπανού
σε ποίηση Τέλλου Άγρα
με την Καίτη Χωματά
lp: Γιάννη Σπανού, Ανθολογία Β (1968)
Πουλί από κλώνο μισερό
πιάστηκε το 'να σου φτερό
με τ' άλλο σου σπαράζεις
και κρέμεσαι και κράζεις.
Μα εκεί που σκάλωσες πουλί
βοήθεια ανθρώπου δεν βολεί
μήδε κι ανθρώπου χέρι
να σε γλιτώσει ξέρει.
Αναίσθητα είναι τα κλαδιά
ξερά κλαδιά χωρίς καρδιά
σκοτείνιασε θ' αρχίσει
να λιανοψιχαλίσει.
Και μια του κάκου πολεμάς
μια απ' τις φτερούγες σου κρεμάς
Θε μου δεν το λυπάσαι
όσο ψηλά και να 'σαι
ζέστανε αν θέλεις μόνο
τον παγωμένο κλώνο
Ετικέτες Γιάννης Σπανός
Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010
143 ~ Luís de Camões (1524–1580)
Ακούτε: Erros Meus
του Alain Oulman
σε ποίηση Luís de Camões
με την Amália Rodrigues
LP: Fado Português (1965) [cd 1992]
Erros meus, má fortuna, amor ardente
Em minha perdição se conjuraram;
Os erros e a fortuna sobejaram,
Que pera mim bastava amor somente.
Tudo passei; mas tenho tão presente
A grande dor das cousas que passaram,
Que as magoadas iras me ensinaram
A não querer já nunca ser contente.
Errei todo o discurso de meus anos;
Dei causa [a] que a Fortuna castigasse
As minhas mal fundadas esperanças.
De amor não vi senão breves enganos.
Oh! quem tanto pudesse, que fartasse
Este meu duro Génio de vinganças!
του Alain Oulman
σε ποίηση Luís de Camões
με την Amália Rodrigues
LP: Fado Português (1965) [cd 1992]
Erros meus, má fortuna, amor ardente
Em minha perdição se conjuraram;
Os erros e a fortuna sobejaram,
Que pera mim bastava amor somente.
Tudo passei; mas tenho tão presente
A grande dor das cousas que passaram,
Que as magoadas iras me ensinaram
A não querer já nunca ser contente.
Errei todo o discurso de meus anos;
Dei causa [a] que a Fortuna castigasse
As minhas mal fundadas esperanças.
De amor não vi senão breves enganos.
Oh! quem tanto pudesse, que fartasse
Este meu duro Génio de vinganças!
