jukebox, η ποίηση στο τραγούδι
Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014
Ενημέρωση
Τα τραγούδια όλων των αναρτήσεων δεν ακούγονται επειδή ο χώρος φιλοξενίας τους - το fileden.com - άλλαξε πολιτική. Προς το παρόν γίνεται προσπάθεια να αποκατασταθεί η ακρόασή τους με την μεταφορά τους σε άλλο χώρο φιλοξενίας, και όταν τελειώσει η μεταφορά το μπλογκ θα συνεχίσει με νέες αναρτήσεις.
Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013
211 ~ Γιώργος Αθάνας (1893-1987) [Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας]
Στου τηλεφώνου το κοχύλι
του Γιάννη Σπανού
σε ποίηση Γιώργου Αθάνα (Γεωργίου Αθανασιάδη-Νόβα)
με την Πόπη Αστεριάδη
album: Ανθολογία Β - Γιάννη Σπανού (1968)
Στου τηλεφώνου το κοχύλι
τ' αφιλητά σου τρέμουν χείλη
και μυστικά γλυκολαλούν.
Κλείνω τα μάτια, τ' αντικρίζω
μα λόγια πια δεν ξεχωρίζω,
δε λένε λόγια, με φιλούν.
Έλα ν' ακούσεις τα τραγούδια,
έλα να κόψεις τα λουλούδια
που συ έχεις σπείρει μυστικά.
Έλα στ' αυτιού σου το κοχύλι
να βάλω τα δικά μου χείλη
και να σ' αποκριθώ γλυκά.
Μέσ' απ' τ' αγνώστου κι απ' του ονείρου
μέσ' απ' του χάους και απ' τ' απείρου
μου μίλησες τον κόσμο εσύ.
Με τρέλλαν' η μικρή σου τρέλα
πάρε το σύρμα-σύρμα κι έλα
στης μοναξιάς μου το νησί.
uploader: Ελληνικό Τραγούδι
του Γιάννη Σπανού
σε ποίηση Γιώργου Αθάνα (Γεωργίου Αθανασιάδη-Νόβα)
με την Πόπη Αστεριάδη
album: Ανθολογία Β - Γιάννη Σπανού (1968)
Στου τηλεφώνου το κοχύλι
τ' αφιλητά σου τρέμουν χείλη
και μυστικά γλυκολαλούν.
Κλείνω τα μάτια, τ' αντικρίζω
μα λόγια πια δεν ξεχωρίζω,
δε λένε λόγια, με φιλούν.
Έλα ν' ακούσεις τα τραγούδια,
έλα να κόψεις τα λουλούδια
που συ έχεις σπείρει μυστικά.
Έλα στ' αυτιού σου το κοχύλι
να βάλω τα δικά μου χείλη
και να σ' αποκριθώ γλυκά.
Μέσ' απ' τ' αγνώστου κι απ' του ονείρου
μέσ' απ' του χάους και απ' τ' απείρου
μου μίλησες τον κόσμο εσύ.
Με τρέλλαν' η μικρή σου τρέλα
πάρε το σύρμα-σύρμα κι έλα
στης μοναξιάς μου το νησί.
uploader: Ελληνικό Τραγούδι
Ετικέτες Γιάννης Σπανός
Κυριακή 10 Μαρτίου 2013
210 ~ Ναπολέων Λαπαθιώτης (1888-1944)
Η φωνή
του Δημήτρη Κανελλόπουλου
σε ποίηση Ναπολέοντα Λαπαθιώτη
με τους Domenica
cd: Domenica: Μέσα στη βουή του δρόμου (2002)
Μέσα στο κάθε μου τραγούδι
που μοιάζει πάντα να πονεί,
κι είναι σαν άρρωστο λουλούδι,
σαλεύει πάντα μια φωνή,
φωνή, που αν φαίνεται έτσι ξένη
κι έτσι κλεισμένη στη χαρά,
μα σ' όλα τα μεγάλα μπαίνει,
με τα μικρά της τα φτερά,
και σ' όλα, γύρω, βρίσκει ταίρι,
και μ' όλα τ' άφθαστα μιλεί,
κι όλα τ' ανείπωτα τα ξέρει
- κι ας είναι τόσο χαμηλή...
Κι αν, όμως, σ' όλα βρίσκει ταίρι,
κι όλα τα βλέπει καθαρά,
μοιάζει καλύτερα να ξέρει
τον πόνο, παρά τη χαρά...
Μέσα στο κάθε μου τραγούδι,
που μοιάζει πάντα να πονεί,
- σαν το χυμό μεσ' το λουλούδι,
σαλεύει πάντα μια φωνή,
που ανίσως και το ζωντανεύει,
σαν το χυμό του λουλουδιού,
θαρρείς και δεν μπορεί ν' ανέβει,
σα να' ναι ανήμπορου παιδιού...
Γιατ' είμαστε σαν κάποια ρόδα,
πεσμένα μες στην παγωνιά,
- ρόδα που τα 'λιωσε μια ρόδα,
καθώς περνούσε στη γωνιά,
που αν και κομμένα, κι όλο χώμα,
και κυλισμένα καταγής,
δεν ξέρω τι θυμίζει ακόμα,
πως ήταν άνθη της αυγής...
uploader: Ελληνικό Τραγούδι
του Δημήτρη Κανελλόπουλου
σε ποίηση Ναπολέοντα Λαπαθιώτη
με τους Domenica
cd: Domenica: Μέσα στη βουή του δρόμου (2002)
Μέσα στο κάθε μου τραγούδι
που μοιάζει πάντα να πονεί,
κι είναι σαν άρρωστο λουλούδι,
σαλεύει πάντα μια φωνή,
φωνή, που αν φαίνεται έτσι ξένη
κι έτσι κλεισμένη στη χαρά,
μα σ' όλα τα μεγάλα μπαίνει,
με τα μικρά της τα φτερά,
και σ' όλα, γύρω, βρίσκει ταίρι,
και μ' όλα τ' άφθαστα μιλεί,
κι όλα τ' ανείπωτα τα ξέρει
- κι ας είναι τόσο χαμηλή...
Κι αν, όμως, σ' όλα βρίσκει ταίρι,
κι όλα τα βλέπει καθαρά,
μοιάζει καλύτερα να ξέρει
τον πόνο, παρά τη χαρά...
Μέσα στο κάθε μου τραγούδι,
που μοιάζει πάντα να πονεί,
- σαν το χυμό μεσ' το λουλούδι,
σαλεύει πάντα μια φωνή,
που ανίσως και το ζωντανεύει,
σαν το χυμό του λουλουδιού,
θαρρείς και δεν μπορεί ν' ανέβει,
σα να' ναι ανήμπορου παιδιού...
Γιατ' είμαστε σαν κάποια ρόδα,
πεσμένα μες στην παγωνιά,
- ρόδα που τα 'λιωσε μια ρόδα,
καθώς περνούσε στη γωνιά,
που αν και κομμένα, κι όλο χώμα,
και κυλισμένα καταγής,
δεν ξέρω τι θυμίζει ακόμα,
πως ήταν άνθη της αυγής...
uploader: Ελληνικό Τραγούδι
Ετικέτες Δημήτρης Κανελλόπουλος, ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ
Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013
209 ~ Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)
Ανάγκη να σε πάρω εγώ
του Μάνου Χατζιδάκι
σε ποίηση Μπέρτολτ Μπρεχτ
και απόδοση Οδυσσέα Ελύτη
με την Αρλέτα
(album: 12+1 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι με την Αρλέτα (1969)
Ανάγκη να σε πάρω εγώ που έτσι σε παρατήσανε
μονάχο κι έρμο κι ορφανό, παιδάκι μου πώς σε πονώ.
Το ρούχο το μεταξωτό μεσ' στο ποτάμι το 'ριξα
φτωχά κουρέλια σού φορώ, παιδάκι μου πώς σ' αγαπώ.
Δρόμο σε πήγα, δρόμο μακρινό, νυχτόμερα βαδίζοντας
πείνασα και ματώθηκα,
μα να σ' αφήσω δεν μπορώ.
Σε μαύρες μέρες και σκληρές πλένω σε και βαφτίζω σε
μες στο κατάψυχρο νερό,
μην κλαις και μου πικραίνεσαι.
με την Μαρία Δημητριάδη
uploader: 1asterias
με τον Γιώργο Μούτσιο
uploader: bletomata
με την Χορωδία του Μουσικού Σχολείου Πειραιά
uploader: Ανδρέας Καρανίκας
Με τον Σπύρο Σακκά
uploader: Athina Rafaela Miloussi
...και άλλες εκτελέσεις: 1, 2, 3, 4
του Μάνου Χατζιδάκι
σε ποίηση Μπέρτολτ Μπρεχτ
και απόδοση Οδυσσέα Ελύτη
με την Αρλέτα
(album: 12+1 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι με την Αρλέτα (1969)
Ανάγκη να σε πάρω εγώ που έτσι σε παρατήσανε
μονάχο κι έρμο κι ορφανό, παιδάκι μου πώς σε πονώ.
Το ρούχο το μεταξωτό μεσ' στο ποτάμι το 'ριξα
φτωχά κουρέλια σού φορώ, παιδάκι μου πώς σ' αγαπώ.
Δρόμο σε πήγα, δρόμο μακρινό, νυχτόμερα βαδίζοντας
πείνασα και ματώθηκα,
μα να σ' αφήσω δεν μπορώ.
Σε μαύρες μέρες και σκληρές πλένω σε και βαφτίζω σε
μες στο κατάψυχρο νερό,
μην κλαις και μου πικραίνεσαι.
με την Μαρία Δημητριάδη
uploader: 1asterias
με τον Γιώργο Μούτσιο
uploader: bletomata
με την Χορωδία του Μουσικού Σχολείου Πειραιά
uploader: Ανδρέας Καρανίκας
Με τον Σπύρο Σακκά
uploader: Athina Rafaela Miloussi
...και άλλες εκτελέσεις: 1, 2, 3, 4
Ετικέτες Μάνος Χατζιδάκις, ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ, ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013
208 ~ Ανδρέας Κάλβος (1792-1869)
[Αλλά ευτυχής ή δύστηνος] (Ωδή Πρώτη, Ο φιλόπατρις)
του Ηλία Ανδριόπουλου
σε ποίηση Ανδρέα Κάλβου
με τον Τάση Χριστογιαννόπουλο και την Χορωδία Νέων Δήμου Κηφισιάς
cd: Ωδαί, Ανδρέας Κάλβος - Ηλίας Ανδριόπουλος (2007)
στροφή δ'
Αλλά ευτυχής, ή δύστηνος
όταν το φως επλούτη
τα βουνά και τα κύματα,
σε εμπρός των οφθαλμών μου
πάντοτες είχον.
στροφή ε΄
Συ, όταν τα ουράνια
ρόδα με το αμαυρότατον
πέπλον σκεπάζη η νύκτα,
συ είσαι των ονείρων μου
η χαρά μόνη.
στροφή ιβ΄
Xαίρε Αυσονία, χαίρε
και συ Αλβιών, χαιρέτωσαν
τα ένδοξα Παρίσια'
ωραία και μόνη η Zάκυνθος
με κυριεύει!
uploader: dimitriosdoulias
του Ηλία Ανδριόπουλου
σε ποίηση Ανδρέα Κάλβου
με τον Τάση Χριστογιαννόπουλο και την Χορωδία Νέων Δήμου Κηφισιάς
cd: Ωδαί, Ανδρέας Κάλβος - Ηλίας Ανδριόπουλος (2007)
στροφή δ'
Αλλά ευτυχής, ή δύστηνος
όταν το φως επλούτη
τα βουνά και τα κύματα,
σε εμπρός των οφθαλμών μου
πάντοτες είχον.
στροφή ε΄
Συ, όταν τα ουράνια
ρόδα με το αμαυρότατον
πέπλον σκεπάζη η νύκτα,
συ είσαι των ονείρων μου
η χαρά μόνη.
στροφή ιβ΄
Xαίρε Αυσονία, χαίρε
και συ Αλβιών, χαιρέτωσαν
τα ένδοξα Παρίσια'
ωραία και μόνη η Zάκυνθος
με κυριεύει!
uploader: dimitriosdoulias
Ετικέτες Ηλίας Ανδριόπουλος
Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013
207 ~ Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)
Η λυπημένη
του Νίκου Πλάτανου
σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη
με την Μελίνα Κανά
cd: Μελίνα Κανά, Γέλα ψυχή μου (2009)
Στην πέτρα της υπομονής
κάθισες προς το βράδυ
με του ματιού σου το μαυράδι
δείχνοντας πως πονείς'
κι είχες στα χείλια τη γραμμή
που είναι γυμνή και τρέμει
σαν η ψυχή γίνεται ανέμη
και δέουνται οι λυγμοί'
κι είχες στο νου σου το σκοπό
που ξεκινά το δάκρυ
κι ήσουν κορμί που από την άκρη
γυρίζει στον καρπό'
μα της καρδιάς σου ο σπαραγμός
δε βόγκηξε κι εγίνη
το νόημα που στον κόσμο δίνει
έναστρος ουρανός.
uploader: vivieverythingOK
του Νίκου Πλάτανου
σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη
με την Μελίνα Κανά
cd: Μελίνα Κανά, Γέλα ψυχή μου (2009)
Στην πέτρα της υπομονής
κάθισες προς το βράδυ
με του ματιού σου το μαυράδι
δείχνοντας πως πονείς'
κι είχες στα χείλια τη γραμμή
που είναι γυμνή και τρέμει
σαν η ψυχή γίνεται ανέμη
και δέουνται οι λυγμοί'
κι είχες στο νου σου το σκοπό
που ξεκινά το δάκρυ
κι ήσουν κορμί που από την άκρη
γυρίζει στον καρπό'
μα της καρδιάς σου ο σπαραγμός
δε βόγκηξε κι εγίνη
το νόημα που στον κόσμο δίνει
έναστρος ουρανός.
uploader: vivieverythingOK
Ετικέτες ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ, Νίκος Πλάτανος
Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012
206 ~ Σαπφώ
Ακούτε: Νυχτωδία
του Μιχάλη Τερζή
σε ποίηση Σαπφούς
ελεύθερη απόδοση: Άκος Δασκαλόπουλος
με την Κρίστη Στασινοπούλου
album: Κέρκυρα '81 - Αγώνες ελληνικού τραγουδιού
(1981)
Να, το φεγγάρι έγειρε, βασίλεψε κι η Πούλια,
είναι μεσάνυχτα, περνά, περνά η ώρα,
κι εγώ κοιμάμαι μόνη μου.
uploader: StavrosUbud
του Μιχάλη Τερζή
σε ποίηση Σαπφούς
ελεύθερη απόδοση: Άκος Δασκαλόπουλος
με την Κρίστη Στασινοπούλου
album: Κέρκυρα '81 - Αγώνες ελληνικού τραγουδιού
(1981)
Να, το φεγγάρι έγειρε, βασίλεψε κι η Πούλια,
είναι μεσάνυχτα, περνά, περνά η ώρα,
κι εγώ κοιμάμαι μόνη μου.
uploader: StavrosUbud
Ετικέτες ΣΑΠΦΩ
Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012
205 ~ Γιώργος Χρονάς (1948)
Ακούτε: [Αργά τη νύχτα], απόσπασμα από το ποίημα Ωδή στον οξυγονοκολλητή από τη Βηρυτό
του Μιχάλη Τρανουδάκη
σε ποίηση Γιώργου Χρονά
με τον Βασίλη Λέκκα
album: Η μυθολογία του Σαββάτου (1985)
Πού πήγε
Ο οξυγονοκολλητής από τη Βηρυτό
Αργά τη νύχτα
Πέρασαν από την πόλη μας
Τα καραβάνια των γυμνών Σιδωνίων νέων
Φέρνοντας στα χείλη
Την Έρημο
Της Σαουδαραβίας
Της Λιβύης
Οι κλεψύδρες του θανάτου
Πάνω στα ντουλάπια
Μέτρησαν τον ήλιο
Όπως αποτυπώθηκε την ώρα που τα παιδιά
Κρεμούσαν στο λαιμό τους
Τους κύκλους με τις μέρες στη θάλασσα, στο ποτάμι
Στο άδειο αρχαίο θέατρο
Με τα βουβά ξεχασμένα πρόσωπα
Τώρα που η φήμη απλώθηκε στην πόλη
Τα σκυλιά θα χυθούν στη νύχτα
Σπέρνοντας τους ήχους από τη φωνή του Αγαμέμνονα
Κείνη τη νύχτα που τον σκότωσαν με δόλο
Στο λουτρό
Ενώ έξω φυσούσε, όπως πάντα
Και διέδιδαν σκόπιμα πως ο Αγαμέμνονας
Πνίγηκε στο λουτρό
Με μια φωνή
Που την αποτελείωσε το νερό
Πού πήγε
Πού χάθηκε
Ο οξυγονοκολλητής από τη Βηρυτό
(συλ.: Οι Εβραίοι της Νέας Υόρκης)
του Μιχάλη Τρανουδάκη
σε ποίηση Γιώργου Χρονά
με τον Βασίλη Λέκκα
album: Η μυθολογία του Σαββάτου (1985)
Πού πήγε
Ο οξυγονοκολλητής από τη Βηρυτό
Αργά τη νύχτα
Πέρασαν από την πόλη μας
Τα καραβάνια των γυμνών Σιδωνίων νέων
Φέρνοντας στα χείλη
Την Έρημο
Της Σαουδαραβίας
Της Λιβύης
Οι κλεψύδρες του θανάτου
Πάνω στα ντουλάπια
Μέτρησαν τον ήλιο
Όπως αποτυπώθηκε την ώρα που τα παιδιά
Κρεμούσαν στο λαιμό τους
Τους κύκλους με τις μέρες στη θάλασσα, στο ποτάμι
Στο άδειο αρχαίο θέατρο
Με τα βουβά ξεχασμένα πρόσωπα
Τώρα που η φήμη απλώθηκε στην πόλη
Τα σκυλιά θα χυθούν στη νύχτα
Σπέρνοντας τους ήχους από τη φωνή του Αγαμέμνονα
Κείνη τη νύχτα που τον σκότωσαν με δόλο
Στο λουτρό
Ενώ έξω φυσούσε, όπως πάντα
Και διέδιδαν σκόπιμα πως ο Αγαμέμνονας
Πνίγηκε στο λουτρό
Με μια φωνή
Που την αποτελείωσε το νερό
Πού πήγε
Πού χάθηκε
Ο οξυγονοκολλητής από τη Βηρυτό
(συλ.: Οι Εβραίοι της Νέας Υόρκης)
Ετικέτες ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΟΝΑΣ, Μιχάλης Τρανουδάκης
Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012
204 ~ Θέμης Τασούλης (1936-2008)
Ακούτε: Έπρεπε να 'σουν εδώ
του Τάκη Μπινιάρη
σε ποίηση Θέμη Τασούλη
με τον Τάκη Μπινιάρη
album: Κέρκυρα '81 - Αγώνες ελληνικού τραγουδιού (1981)
Έπρεπε να 'σουν εδώ με τα χελιδόνια
να 'ρχόσουν έστω με το φόβο του ελαφιού
με το ποτάμι πάνω σε φύλλο γιασεμιού
τώρα που λιώσανε τα χιόνια.
Έπρεπε να 'σουν εδώ με το καραβάνι
να 'ρχόσουν έστω με τη δίψα της ερήμου
με το καράβι που 'φτιαξε η προσευχή μου
τώρα που βγαίνει ο κόσμος στο σεργιάνι.
Γιατί μακριά σου πετώ τις μέρες μία μία
σαν τα χαλίκια χαλικάκια μέσ' στη θάλασσα
Αχ πώς πλανιέται στο κόσμο αυτόν η αδικία
κλείνομαι στο μυαλό μου και ρωτώ
πώς τη ζωή μου χάλασα
του Τάκη Μπινιάρη
σε ποίηση Θέμη Τασούλη
με τον Τάκη Μπινιάρη
album: Κέρκυρα '81 - Αγώνες ελληνικού τραγουδιού (1981)
Έπρεπε να 'σουν εδώ με τα χελιδόνια
να 'ρχόσουν έστω με το φόβο του ελαφιού
με το ποτάμι πάνω σε φύλλο γιασεμιού
τώρα που λιώσανε τα χιόνια.
Έπρεπε να 'σουν εδώ με το καραβάνι
να 'ρχόσουν έστω με τη δίψα της ερήμου
με το καράβι που 'φτιαξε η προσευχή μου
τώρα που βγαίνει ο κόσμος στο σεργιάνι.
Γιατί μακριά σου πετώ τις μέρες μία μία
σαν τα χαλίκια χαλικάκια μέσ' στη θάλασσα
Αχ πώς πλανιέται στο κόσμο αυτόν η αδικία
κλείνομαι στο μυαλό μου και ρωτώ
πώς τη ζωή μου χάλασα
Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012
203 ~ Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)
Ακούτε: [Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες]
του Βασίλη Δημητρίου
σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη
με τον Χρήστο Θηβαίο
cd:Βασίλης Δημητρίου, Κ.Γ. Καρυωτάκης 2009
Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες
κιθάρες. Ο άνεμος, όταν περνάει,
στίχους, ήχους παράφωνους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.
Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες.
Υψώνονται σα δάχτυλα στα χάη,
στην κορυφή τους τ' άπειρο αντηχάει,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.
Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις,
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.
Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
του Βασίλη Δημητρίου
σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη
με τον Χρήστο Θηβαίο
cd:Βασίλης Δημητρίου, Κ.Γ. Καρυωτάκης 2009
Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες
κιθάρες. Ο άνεμος, όταν περνάει,
στίχους, ήχους παράφωνους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.
Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες.
Υψώνονται σα δάχτυλα στα χάη,
στην κορυφή τους τ' άπειρο αντηχάει,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.
Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις,
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.
Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
Ετικέτες Βασίλης Δημητρίου, ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ
