jukebox, η ποίηση στο τραγούδι
Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008
40 ~ Ανδρέας Εμπειρίκος (1901-1975)
Ακούτε: Τα βέλη
του Γιώργου Κουρουπού
σε ποίηση Ανδρέα Εμπειρίκου
με τον Σπύρο Σακκά
(cds: λόγος μουσικός, μελοποιημένη ελληνική ποίηση - από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης και Γιώργος Κουρουπός, Η ωραία μας άγνωστη)
Ένα κορίτσι σ' ένα κήπο
δύο γυναίκες σε μια γλάστρα
τρία κορίτσια στην καρδιά μου
άνευ ορίων άνευ όρων
Μία παλάμη σ' ένα τζάμι
μία παλάμη σ' ένα στήθος
ένα κουμπί που ξεκουμπώνεται
ένα βυζί που αποκαλύπτεται
ενώ ο τοξότης με τα βέλη
λάμπει ψηλά στον ουρανό
άνευ ορίων άνευ όρων
του Γιώργου Κουρουπού
σε ποίηση Ανδρέα Εμπειρίκου
με τον Σπύρο Σακκά
(cds: λόγος μουσικός, μελοποιημένη ελληνική ποίηση - από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης και Γιώργος Κουρουπός, Η ωραία μας άγνωστη)
Ένα κορίτσι σ' ένα κήπο
δύο γυναίκες σε μια γλάστρα
τρία κορίτσια στην καρδιά μου
άνευ ορίων άνευ όρων
Μία παλάμη σ' ένα τζάμι
μία παλάμη σ' ένα στήθος
ένα κουμπί που ξεκουμπώνεται
ένα βυζί που αποκαλύπτεται
ενώ ο τοξότης με τα βέλη
λάμπει ψηλά στον ουρανό
άνευ ορίων άνευ όρων
Ετικέτες ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008
39 ~ Μάνος Χατζιδάκις
Ακούτε: Kρίση
του Νότη Μαυρουδή
σε ποίηση Μάνου Χατζιδάκι
με την Αρλέτα
(cd: Παιδί της γης)
Κρίση την είπαν την στιγμή
σαν εκοιμήθης πλάι μου με χάρη
την ώρα που ξεχύθηκαν μ' ορμή
χίλια πουλιά να σκίσουν το φεγγάρι.
Κρίση την είπαν την πηγή
που πάνε τ' άστρα να λουστούν το βράδυ
να πιουν νερό, να χτενιστούν στη γη
και να πλαγιάσουν στης αυλής μου το πηγάδι.
Κρίση την είπαν την ορμή
που φτιάχνει η αγάπη μέσα στο λιβάδι
κι η αναπνοή σου γίνεται στιγμή
που μ' ακουμπά τ' αγέρι του Θεού σαν χάδι.
* Για την Σελάνα, που μου το έστειλε.
του Νότη Μαυρουδή
σε ποίηση Μάνου Χατζιδάκι
με την Αρλέτα
(cd: Παιδί της γης)
Κρίση την είπαν την στιγμή
σαν εκοιμήθης πλάι μου με χάρη
την ώρα που ξεχύθηκαν μ' ορμή
χίλια πουλιά να σκίσουν το φεγγάρι.
Κρίση την είπαν την πηγή
που πάνε τ' άστρα να λουστούν το βράδυ
να πιουν νερό, να χτενιστούν στη γη
και να πλαγιάσουν στης αυλής μου το πηγάδι.
Κρίση την είπαν την ορμή
που φτιάχνει η αγάπη μέσα στο λιβάδι
κι η αναπνοή σου γίνεται στιγμή
που μ' ακουμπά τ' αγέρι του Θεού σαν χάδι.
* Για την Σελάνα, που μου το έστειλε.
Ετικέτες Νότης Μαυρουδής
Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008
38 ~ Λένα Παππά (1932)
Ακούτε: Πάει καιρός
του Γιάννη Νικολάου
σε ποίηση Λένας Παππά
με την Καλλιόπη Βέττα
(cd: Καλλιόπη Βέττα, ...στη χώρα των ασμάτων)
Φίλησα την καρδιά σου
το χαμόγελο σου στολίστηκα
μεθυσμένα βήματα έσυρα
στου έρωτα τα μονοπάτια.
Κι ύστερα έφυγες,
γίνηκες μια βαθιά μαχαιριά
στο κορμί μου
γεύση θανάτου, καμπάνα της ερημιάς.
Κι ύστερα έφυγες.
Πάει καιρός...
Δε σ' αναζητώ, δε σε περιμένω.
Ανασαίνω μα δε χαμογελώ πια.
Περπατώ μα πουθενά δεν πηγαίνω
Πάει καιρός,
πάει καιρός που πεθαίνω.
του Γιάννη Νικολάου
σε ποίηση Λένας Παππά
με την Καλλιόπη Βέττα
(cd: Καλλιόπη Βέττα, ...στη χώρα των ασμάτων)
Φίλησα την καρδιά σου
το χαμόγελο σου στολίστηκα
μεθυσμένα βήματα έσυρα
στου έρωτα τα μονοπάτια.
Κι ύστερα έφυγες,
γίνηκες μια βαθιά μαχαιριά
στο κορμί μου
γεύση θανάτου, καμπάνα της ερημιάς.
Κι ύστερα έφυγες.
Πάει καιρός...
Δε σ' αναζητώ, δε σε περιμένω.
Ανασαίνω μα δε χαμογελώ πια.
Περπατώ μα πουθενά δεν πηγαίνω
Πάει καιρός,
πάει καιρός που πεθαίνω.
Ετικέτες ΛΕΝΑ ΠΑΠΠΑ
Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008
37 ~ William Shakespeare
Ακούτε: Χάι χο
Ανώνυμου βικτωριανού συνθέτη
από την Δωδεκάτη Νύχτα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Απόδοση στίχων: Eρρίκος Μπελιές
με την Σπείρα Σπείρα
(cd: Όλοι μαύρα κι ένα πιάνο)
Όταν κι εγώ ήμουνα μικρό παιδί,
με χάι-χο, αέρα και βροχή,
την κάθε τρέλλα είχα κλειδί
γιατί έβρεχε όλο και πιο πολύ.
Κι όταν ήμουν αγόρι ζωηρό,
με χάι-χο, αέρα και βροχή,
απάτες έκανα σωρό
γιατί έβρεχε όλο και πιο πολύ.
Κι όταν πήρα γυναίκα ντροπαλή
με χάι-χο, αέρα και βροχή,
στο χρόνο μου 'γινε σκυλί
γιατί έβρεχε όλο και πιο πολύ.
Κι όταν με πήρανε πια τα γηρατειά
με χάι-χο, αέρα και βροχή
έπινα, ξόδευα λεφτά
γιατί έβρεχε όλο και πιο πολύ.
Όλοι μας ζούμε εδώ σ' αυτή τη γη
με χάι-χο, αέρα και βροχή
και να, το τέλος δεν αργεί,
ε! τότε ας βρέχει πιο πολύ.
Ανώνυμου βικτωριανού συνθέτη
από την Δωδεκάτη Νύχτα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Απόδοση στίχων: Eρρίκος Μπελιές
με την Σπείρα Σπείρα
(cd: Όλοι μαύρα κι ένα πιάνο)
Όταν κι εγώ ήμουνα μικρό παιδί,
με χάι-χο, αέρα και βροχή,
την κάθε τρέλλα είχα κλειδί
γιατί έβρεχε όλο και πιο πολύ.
Κι όταν ήμουν αγόρι ζωηρό,
με χάι-χο, αέρα και βροχή,
απάτες έκανα σωρό
γιατί έβρεχε όλο και πιο πολύ.
Κι όταν πήρα γυναίκα ντροπαλή
με χάι-χο, αέρα και βροχή,
στο χρόνο μου 'γινε σκυλί
γιατί έβρεχε όλο και πιο πολύ.
Κι όταν με πήρανε πια τα γηρατειά
με χάι-χο, αέρα και βροχή
έπινα, ξόδευα λεφτά
γιατί έβρεχε όλο και πιο πολύ.
Όλοι μας ζούμε εδώ σ' αυτή τη γη
με χάι-χο, αέρα και βροχή
και να, το τέλος δεν αργεί,
ε! τότε ας βρέχει πιο πολύ.
Ετικέτες Ξένοι ποιητές 1
Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008
36 ~ Κώστας Καρυωτάκης (1896–1928)
Ακούτε: Βράδυ
της Λένας Πλάτωνος
σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη
με την Σαββίνα Γιαννάτου
(cd: καρυωτάκης, 13 τραγούδια)
Τα παιδάκια που παίζουν στ' ανοιξιάτικο δείλι
- μια ιαχή μακρυσμένη-,
τ' αεράκι που λόγια με των ρόδων τα χείλη
ψιθυρίζει και μένει,
τ' ανοιχτά παραθύρια που ανασαίνουν την ώρα,
η αδειανή κάμαρά μου,
ένα τρένο που θα 'ρχεται από μια άγνωστη χώρα,
τα χαμένα όνειρά μου,
οι καμπάνες που σβήνουν, και το βράδυ που πέφτει
ολοένα στην πόλη,
στων ανθρώπων την όψη, στ' ουρανού τον καθρέφτη,
στη ζωή μου τώρα όλη...
* Για τον Μ. που έκανε τον κόπο να το ανεβάσει.
μία ακόμα εκτέλεση: με τον Σπύρο Σακκά - από το cd "Λόγος Μουσικός" (Lingua Musicalis)
της Λένας Πλάτωνος
σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη
με την Σαββίνα Γιαννάτου
(cd: καρυωτάκης, 13 τραγούδια)
Τα παιδάκια που παίζουν στ' ανοιξιάτικο δείλι
- μια ιαχή μακρυσμένη-,
τ' αεράκι που λόγια με των ρόδων τα χείλη
ψιθυρίζει και μένει,
τ' ανοιχτά παραθύρια που ανασαίνουν την ώρα,
η αδειανή κάμαρά μου,
ένα τρένο που θα 'ρχεται από μια άγνωστη χώρα,
τα χαμένα όνειρά μου,
οι καμπάνες που σβήνουν, και το βράδυ που πέφτει
ολοένα στην πόλη,
στων ανθρώπων την όψη, στ' ουρανού τον καθρέφτη,
στη ζωή μου τώρα όλη...
* Για τον Μ. που έκανε τον κόπο να το ανεβάσει.
μία ακόμα εκτέλεση: με τον Σπύρο Σακκά - από το cd "Λόγος Μουσικός" (Lingua Musicalis)
Ετικέτες ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Λένα Πλάτωνος
Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008
35 ~ Federico García Lorca (1898-1936)
Ακούτε: Adelina de paseo
του Δημήτρη Μαραμή
σε ποίηση Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
με τον Μάριο Φραγκούλη
(cd: Federico García Lorca, Amor Oscuro)
La mar no tiene naranjas,
ni Sevilla tiene amor.
Morena, qué luz de fuego.
Préstame tu quitasol.
Me pondrá la cara verde,
-zumo de lima y limón-,
tus palabras -pececillos-
nadarán alrededor.
La mar no tiene naranjas.
¡Ay!, amor.
¡Ni Sevilla tiene amor!
Μια άλλη σύνθεση πάνω στο ίδιο ποίημα:
του Δημήτρη Μαραμή
σε ποίηση Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
με τον Μάριο Φραγκούλη
(cd: Federico García Lorca, Amor Oscuro)
La mar no tiene naranjas,
ni Sevilla tiene amor.
Morena, qué luz de fuego.
Préstame tu quitasol.
Me pondrá la cara verde,
-zumo de lima y limón-,
tus palabras -pececillos-
nadarán alrededor.
La mar no tiene naranjas.
¡Ay!, amor.
¡Ni Sevilla tiene amor!
Μια άλλη σύνθεση πάνω στο ίδιο ποίημα:
